Oldschool, baby!

Wczoraj był piątek, co u mnie oznacza trening nóg i pośladków. Nie chciałam się opierniczać, bo akcja się zaczęła, ale wolałam też nie szaleć, bo tym razem zepsułam kolano (ale tylko trochę na szczęście...). W myśl starego indiańskiego przysłowia, że lepszy lekki trening, niż żaden, po zrobieniu dwóch serii z lekkim obciążeniem przeniosłam się na podłogę i zabrałam się za tak zwane 'dywanówki'. Nie był to żaden konkretny program treningowy, raczej moja własna, freestylowa kombinacja ćwiczeń, które radośnie wykonywałam jakieś 3 lata temu o tej samej porze, gdy byłam jeszcze zielona w te klocki i po dwóch seriach donkey kicksów piekła mnie dupa, a siadanie naprawdę bolało... Serio. Ok, tyle tytułem wstępu. 

Dążę do tego, że wczoraj pierwszy raz od nie-pamiętam-kiedy podczas treningu towarzyszył mi ten hurraentuzjazm i uczucie, że autentycznie się bawię. Nie chcę przez to powiedzieć, że teraz ćwiczenia to dla mnie skaranie boskie i agonia, po prostu wpadłam już w pewną treningową rutynę, bo nic nowego nie robię od dłuższego czasu. To jest jeden z licznych argumentów, który przemawia za wymianą starego programu treningowego na nowy co jakiś czas, tak na marginesie... Przypomniałam sobie, że jak się człowiek dobrze postara, to można sobie dać w kość nawet dywanowym treningiem. Niby robiłam to samo, co kiedyś, ale teraz mając większe doświadczenie w wykonywaniu poszczególnych ćwiczeń i kontrolowaniu pracy mięśni mogłam z takiego 'lajtowego' treningu wycisnąć naprawdę wiele. Do tego więcej powtórzeń każdego ćwiczenia, trochę utrudniających modyfikacji i voila... Mamy trening, który sponiewierał mnie, trochę szydzącą właśnie z takich ćwiczeń, odkąd przeniosłam się na poziom złomu. Dzisiaj mogę z ręką na sercu powiedzieć, że to był dobry trening, nie tylko ze względu na to, że dał mi popalić. Bardziej patrzę na to pod kątem urozmaicenia i nowych wrażeń, a mi jest to bardzo potrzebne, bo szybko się nudzę. Poza tym jestem bardzo sentymenatlna, lubię wspominać tak zwane stare, dobre czasy. A właśnie wtedy, kiedy zaczynałam moją przygodę ze sportem, wydarzyło się wiele rzeczy, które zawsze będę miło wspominać :) Teraz na pewno raz na jakiś czas będę właśnie w ten sposób ćwiczyć.

A Wy lubicie 'dywanówki'? Czy raczej siłowy bardziej Wam pasuje? 

Pozdrawiam!